Orkestra Dergisi’nin 253. sayısında sayın Ayhan Sarı’nın “Cumhuriyetimiz ve Geleneksel Türk Sanat Müziği” konulu bir yazısı çıktı. Bu türün yetkin mensubu olduğu anlaşılan sayın Sarı, büyük gerçekçilikle bizim yıllardır belirttiğimiz problemleri, başta “takım tutma” psikozuna kapılmadan tam bir gerçekçilikle tanımlamakta, eksikleri o kesimde az görünür tarafsızlık ve samimiyetle sergilemektedir… devamı »



Eğitim, yıllarca, ülkemizin en önemli kabul edilen, ancak en çok kanayan yarası olmuştur. Her hükümet reform adı altında değişiklikler yapmış, ancak, yeterli beyin gücü yetişmediği için ya da seçilemediği-değerlendirmediği için gerekli ilerleme sağlanamamıştır. 10 yıl önce yazılan ders kitaplarında yapılan yanlışlar, bugün de, maalesef devam etmektedir. devamı »



Yazıdaki (http://www.candundar.com.tr/index.php?Did=829) Fahir Atakoğlu konseri sonuç tesbitlerine diyeceğimiz olmamakla birlikte, yazının öncül tarihsel açıklamalarında araştırma ve özümsemeye dayanmayan ahkamlar görülmektedir. “Gazeteciysen, şairsen, düşünür’sen veya bir konser haberi vereceksen” diyeceğimiz bir şey yok. Ama konu Türk müziği inkilabı hakkında dayanaksız-kaynaksız, bir-iki yanlı bilgi kırıntısıyla kişisel yorumlara dayanan söylemlere gelince, orada bizim de dayanaklı-kaynaklı diyeceğimiz sözler bulunmaktadır… devamı »



Bu yazımızda, gerek bilinçli gerekse bilinçsiz olarak  dedikodu alışkanlıklarını birlikte görev yaptığı kimi meslekdaşlarına  zarar verme boyutunda günlük hayatlarının bir parçası haline getirmiş ve müzik kurumlarımızda hasbelkader görev yapar duruma gelmiş şahıslardan söz edeceğiz. Müzik uğraşısı açısından yetersizliklerini “başkaları hakkında asılsız dedikodu yaparak kapatma psikolojisi” olarak niteliyebileceğimiz bu rahatsızlık, sanat kurumlarımızda gözlenen bir meslek hastalığını gündeme getirmektedir. devamı »



Ruhi Ayangil’in Türk müziği çizgisi, müzik dünyamız açısından bizlere daraldığımız anlarda oksijen sağlıyan işlevini sürdürmekte kararlı görünüyor. Bu kararlığın yıllara yayılan sürekliliği, hatta kurumlaşmış görüntüsü, geleneksel Türk sanat müziğimizde yılmayan kişisel yaklaşım özverileriyle de bir şeylerin başarılabileceğinin örneğini sergiliyor.  Ve bizler, bugün için birbirinden farklı algılanan, ama her biri gönlümüzden ışıyan müziğimiz yansımalarının tümüyle barışık olmanın içsel huzurunu yaşıyoruz… ATMOK konseri (4 KASIM 2007-saat: 19.00) İstanbul Büyükşehir Belediyesi Cemal Reşit Rey Konser Salonu’nda. devamı »


Alaeddin Yavaşça ile Güncel Sohbet… Bülent İpek

Eklenme Tarihi : 24 Eki 2007 | Kategori: Röportajlar


 “Biz konservatuvarı(İTÜ TMDK) 1975 yılında kurduk ve çok iyi sanatçılar yetiştirdik. Ancak yaş haddinden dolayı 2006′da ayrıldık. Sanatta insanın sağlığı yerindeyse, yaş söz konusu değildir. Bir sanatçının gözü görüyorsa, bilinci yerindeyse, davranışlarında bir arıza yoksa, o sanatçı kendisinden en çok yararlanılması gereken dönemdedir. Konservatuvardan 15 kişi ayrılınca 300 ders boşaldı. Boşluğu birileriyle doldurmaya çalıştılar. Sanatla doktor olmayı, sanatla hakimliği birbirine karıştırdılar. Tiyatroda da Yıldız Kenter böyle uzaklaştı konservatuardan.” devamı »



…aynı ivmeye Müslüm Gürses’de gülümseyerek  tanık oluyoruz .Coca Cola’nın “Bırrr” reklamından(http://video.eksenim.mynet.com/mynethaber/Coca_Cola_Birr/73448/) son günlerde yayınlanan Akbank’ın “İhtiyacım var” (http://www.akbank.com/doc/reklam/akbank%20krediler.mpeg) reklamına değin geçen süreçte kendi yapısını bozmadan gerek sosyetik, gerekse pop müzik starı Teoman bestelerinin seslendirilmesi ile gerçekleşen bir uyum sürecini gözledik ve izledik. devamı »



Bu yazımızda İstanbul Atatürk Eğitim Enstitüsü, Resim Bölümü mezunu, İspanya’da seramik üzerine yüksek lisans yapmış Türk kültürü açısından önemli bir şahsiyeti, Kültür ve Turizm Bakanlığı, İzmir Devlet Klasik Türk Müziği Korosu Müdürü Güner Özkan’ı anlatmak istiyorum.
O, Türk Dünyası’nın gerek günümüz, gerekse tarihe karışmış çalgılarını müziğimizde işlevsel olarak kullanmaya yönelik bir amaçla olabildiğince aslına sadık kalarak yeniden imal etmeye kendini adamış bir müzik uğraşanımız olup, müziğimizde önemli bir boşluğu doldurmaya çalışan ilk çalgılar tarihi luthiyemizdir. devamı »



Çalgılarımız, dünyaya açılma amacını güden çalışmalarda şimdiye değin hep renk çalgısı olarak kullanıldı. Ama bu kez durum tersine döndü. Yani ilk kez bir Batı müziği çalgısı kendi GTM orkestral oturtumumuz içerisinde renk ve de solo çalgı şeklinde kullanılarak -Batı müziğine bizden bir müzikal mesaj gönderme açısından- güzel bir tablo sergilenmiş oldu.
Başlığa bakıp da bazı Türk müziği sevdalılarımızın hemen “GTSM’de üstelik bir Devlet Korosu’nda nasıl gitarlı bir seslendirim olabilir?” diye sorduklarını duyar gibi oluyoruz. devamı »



Yaşayan sanatsal müziklere baktığımızda hemen hiçbir uğraşanının toplumun sanat zevkinden memnun olmadığı gözlenmektedir. Geleneksel Türk müziği söz konusu olduğunda, günümüzde geleneğin ne derece devam ettiği soru, tartışma ve karamsarlığı bu müzikle uğraşanlar arasında en üst seviyeye çıkar duruma gelmiştir. Bir müziğin yeni eserler üretildiği oranda yaşayabileceği göz önüne getirildiğinde artık neyin geleneksel Türk Müziği olup, neyin olmadığı belirsizliği çözüm arayışlarını da beraberinde getirmektedir devamı »


Kilisede Şifreli Kutsal Müzik…

Eklenme Tarihi : 17 Eki 2007 | Kategori: Basından


Dünyada satış rekorları kıran “Da Vinci Şifresi” kitabında adı geçen bir kilisede şifrelerle gizlenmiş bir müzik bestesi bulundu. Eski bir Kraliyet Ordusu şifre çözücüsü olan Thomas Mitchell (75) ile piyanist - müzisyen oğlu Stuart Mitchell (45), 20 yıl önce gördükleri şifreleri çözerek 500 yıl önce yazılmış olan bir beste elde etti. devamı »



Ek ders ücretleri, aşağıdaki göstergelerin Devlet Memurları Kanununa göre aylıklar için belirlenen katsayı ile çarpımından oluşmaktadır.
Ek Ders Ücreti uygulaması; Unvanı/ Göstergesi; Profesör 300, Doçent 250, Yardımcı Doçent 200, Öğretim Görevlisi ve Okutman 160” denilmektedir.
Devlet memurlarının/öğretmenlerin ek ders ücretleri ise 657 sayılı Kanunun 89 ve 176 ncı maddelerinde düzenlenmiştir. Bu çerçevede devlet memurları ile öğretim elemanlarının ek ders ücretleri farklı kanunlarda düzenlendiği görülmektedir. devamı »



Güzel sanatlar bilimi, sanat dünyamızın kıyısında köşesinde kalmış, henüz bilincine varılamamış, varılsa da içindekilerin henüz emekleme döneminde olduklarının görünümü nedeniyle ölçüt oluşturamama kısırlığına girmiştir.
Gerek meslek birliktelikleri içinde gelişen sohbetlerde gerekse yazısal boyutta eskinin 10.sınıf tekrarı anlık tatminlerde geçerli olsa da gelecek açısından tam bir çıkmazın sinyallerini vermektedir. devamı »



Evet, bazı kültür insanlarımıza göre anılara dayalı nostaljik özelliği olabilir… Aslında tartışmada asıl sorun, yerine nasıl bir binanın yapılacağı kaygısıdır… Adalet ve Kalkınma Partisi Hükümeti’ne de bu açıdan bir güvensizlik yatıyor tüm bu tartışmaların içinde… Eldekinin gitme korkusu… Yap-boz uygulamasıyla birilerinin cebinin dolmaması isteniyor. Sonradan özür dilenmemesi isteniyor… Biz, AKM’nin mimarisini savunanlara da İzmir’de -inşaatı şu an (09 Ekim 2007) devam eden- Ahmed Adnan Saygun Kültür Merkezi’ni -hele bir de bittikten sonra -görmelerini ısrarla öneriyoruz… devamı »



Yıl 1981, Türkiye’nin ilk Müzikoloji Bölümünün(o zaman Ege Üniversitesi, Şimdi Dokuz Eylül Üniversitesi-Güzel Sanatlar Fakültesi) ilk öğrencileriyiz. Eskişehir Anadolu Üniversitesi-İletişim Bilimleri Fakültesi’nce düzenlenen 1.Türk Müziği Kurultayı’na hocamız rahmetli Prof.Dr. Gültekin Oransay tarafından seçilmiş birkaç öğrenci olarak gittik. Toplantı fuayesine girdiğimizde fonda çalgısal arabesk müzik çalıyordu. Tabii ki yeni yetme öğrenciler olarak yadırgadık ve duruma el koyduk. Müzik değiştirildi. Daha sonraki meslek hayatımda katıldığım uluslar arası resmi toplantılarda bu ve bunun gibi bir çok olaya tanık oldum. Kimi zaman bir Cumhuriyet Bayramı, kimi zaman yurt dışındaki bir konsolosluğumuz, kimi zaman da uluslar arası kimliğe sahip bir özel sektör kuruluşumuz resepsiyonlarında fonda çalınan müziklerin ulusal kimliğimizi aktarmada yetersiz ve kişiliksiz kaldığını gördük. devamı »



Dergimizde Hürriyet Gazetesi Genel Yayın Yönetmeni Sayın Özkök’ün “öldürücü ağır Türk müziği” deyimine karşılık olarak iki yazı yayınlamıştık. Gelen cevaplardan birini -ne kadar aykırı da olsa objektiflik ilkesinden yola çıkarak- paylaşmak istiyor, yorumu siz sayın okuyucularımıza bırakıyor ve yazıyı aktarıyoruz:  “Çok doğru Ertuğrul Özkök ün söyledikleri. Tepki ile özür almak neyi değiştirir?…

devamı »



Üç telli-dört telli kemençe tartışmaları 1930’lara değin uzanır. Hüseyin Saadettin Arel’in yakın arkadaşı Dr. Zühtü Rıza Tinel ile birlikte bu işe 1926’da başladıkları ve tecrübeleri sonucunda Dr.Zühtü Rıza Tinel’in “Asri Kemençe” başlıklı Osmanlıca elyazması çalışmasını kaleme aldığı görülmektedir. 1984’den beri bir kopyası Dr. Ayhan Sarı’nın elinde bulunan1926 tarihli el yazması çalışma, yine kendisi tarafından günümüz diline çevrilmiş olup, basım aşamasındadır. A.Sarı’nın Cüneyd Orhon ile 18 Aralık 1984, İstanbul, İTÜ TMDK ve evinde yaptığı görüşmeyi daha sonra yayınlayacağız. Cüneyt Orhon’a dört telli kemençe öğrencisi vermemek için yapılan ve “üç tellici-dört tellici tartışmaları olarak tarihe geçen” mücadelelerin, yerini kişisel tercihlere bıraktığını görüyoruz. O zamandan bu zamana 25 yıl geçti ve Cüneyt Orhon hoca’nın fikir ve çalışmalarının meyve verdiğine Sercan Halili’nin yazısında tanık olmaktayız.
Sercan Halili’nin 2006’da kaleme aldığı yazısını aktarıyoruz… Musiki Dergisi. devamı »



Yeni yazılan ilköğretim kitaplarında Güzel Sanatlar başlığı altında “Görsel Sanatlar”, “İşitsel Sanatlar” gibi yanlış adlandırılmış yeni tanımlara rastlıyoruz.
Önce söz konusu yeni gruplandırmayı bir görelim:
“Güzel Sanatlar: 1-Görsel (plastik) sanatlar: Resim, heykel, mimari, karikatür, fotoğraf. 2-Dramatik sanatlar (sahne sanatları): Tiyatro, opera, bale (dans) pandomim. 3-Fonetik (işitsel) sanatlar: Müzik, Edebiyat (şiir, vb)”

devamı »



Sayın Özkök beklenen özür yazısını köşesinde yayınladı. Ama yazısında o kelimeleri kullanırken gerçekten ne anlatmak istediğini yazmadı. Uçakta dinlediği müzik nasıl bir müzikti? Kimler icra ediyordu? Hürriyet gibi bir gazetenin Genel Yayın Yönetmeni kimliğinde olan yazarımızın, bu müziğin kimliğini öğrenmesi ve açıkça yazması çok mu zordu? Tabi ki değil. Özür yazısında bile Türk müziği uğraşanlarını tatmin edecek bir açıklama yapamadı. Hani derler ya “ilk düşüncen doğrudur” diye. Sayın Özkök’ün Türk Müziği deyiminden ne anladığını açıklaması gerekiyor… devamı »



Ülkemizde ve dünyada müziğin değişik alanlarında çalışmalar yapan bir çok müzik insanı bulunmaktadır. Aralarındaki düzey farkını en aza indirgemiş, yani çıtayı yükseltmiş olanları ise müziğin evrenselliğinde kabul görmüş olanlarıdır. Söze: “aslında ben müzik adamı değilim” veya “ben bir müzik amatörüyüm” diye başlayıp “ama…” şeklinde devam edenlerinden, “her şeyiyle mükemmel” olanına değin açılan bir yelpaze içinde gözlemliyebileceğimiz müzik mesleği yaşam alanını… devamı »



« Önceki Yazılar   |   Sonraki Yazılar »



Hoşgeldiniz